Grondwaterkerende Constructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een grondwaterkerende constructie is een bouwkundige voorziening die is ontworpen om de doorgang van grondwater te blokkeren.
Omschrijving
Grondwaterkerende constructies worden toegepast om te voorkomen dat grondwater een bepaald gebied binnendringt, zoals een bouwput, kelder of de fundering van een gebouw. Dit is essentieel om schade door water, zoals opstijgend vocht, te voorkomen en de stabiliteit van de constructie te waarborgen. Ze kunnen worden gerealiseerd met diverse technieken en materialen, afhankelijk van de specifieke situatie en de gewenste waterdichtheid. De waterdichtheid van dergelijke constructies moet voldoen aan gestelde normen.
Toepassingen en Materialen
Grondwaterkerende constructies kennen diverse toepassingen in de bouw en waterbouw. Ze worden onder meer gebruikt bij de aanleg van kelders, parkeergarages, tunnels, viaducten, en om bouwputten droog te houden. Ook bij bodemsaneringsprojecten en de aanleg of versterking van dijken en oevers zijn ze cruciaal.
Veelgebruikte materialen en technieken voor grondwaterkering zijn onder andere damwanden (staal, beton), diepwanden, soilmix-wanden (grond gemengd met cement), kunststof folies en het injecteren van de ondergrond met materialen zoals waterglas. Bij betonnen constructies is het beheersen van scheurvorming tijdens het verhardingsproces belangrijk om waterdichtheid te garanderen; dit kan onder meer door temperatuurregulatie of het toepassen van wapening. Ook worden dilatatievoegenbanden gebruikt in dilataties waar waterdruk op staat om waterdichtheid te waarborgen.
Sommige technieken, zoals een Berliner wand (stalen profielen met houten planken), hebben daarentegen geen grondwaterkerende functie, maar dienen enkel voor grondkering.
Vergelijkbare termen
Waterkering
Gebruikte bronnen: